நண்பர் அழகேசபாண்டியன் அவர்களின் காமராஜர் பற்றி ஜூலை 16 2015 அன்று வெளியிட்ட கருத்து பதிவின் தொடர்ச்சியாக இந்த பதிவு.
அழகேச பண்டியனின் கருத்து :
"எனது பெருந்தலைவர் அறிஞர் அண்ணா மட்டும் தான். குலக்கல்விக்கு எதிராக திராவிடக்கழகமும், அண்ணா தலைமையிலான திமுகவும் உருவாக்கிய பொது பிரச்சாரங்களும் இன்றைக்கு எவராலும் பேசப்படுவதில்லை. தனித்தமிழ் நாடு கோரிக்கையை நேருவிடம் பகடைக்காயாக உருட்டி, காமராசர் தான் சாதித்துக் கொண்ட விசயங்கள் இன்று பேசப்படுவதில்லை. சிவகாமியின் புதல்வர், தாயை தள்ளி வைத்ததைப் போல, சாதியை தள்ளி வைக்க வில்லை. காமராசர் ஆட்சி(பக்தவச்சலம் வழியாக) தொடர்ந்திருந்தால், பொன்னும் வைரமும் கொட்டி நாடு சுபிட்சமடைந்திருக்கும் என்ற கருத்து அபத்தமானது. காமராசரின் சமூகப்பார்வையில் பல கோளாறுகள் உண்டு. அவரது நல்ல நேரம், அன்று அண்ணா இருந்தார். தமிழகத்தின் தொழிற்வளர்ச்சிக்கு காமராஜரின் பங்கு முக்கியமானது என்பதில் மறுப்பேதுமில்லை."
அந்த பதிவில் எமது மறுமொழிகளும் அதற்க்கு அவர் பதில்களும்:
Alagesa Pandian அப்பட்டமாக பணத்தை காட்டி அண்ணாவை மிரட்டிய காமராஜர் எங்கே? காமராஜர் தோற்கக்கூடாது என்று பாடுபட்ட அண்ணா எங்கே? ரெண்டும் எப்படி ஒன்றாக முடியும்?
Perumal Mani 9 ஆண்டு கால காரியங்களை விட அதற்கான காரணங்கள் பெரிது என சொல்கின்றீர்கள். அண்ணா பேசினார் அதனால் காமராசர் செய்தார் என்றும் சொல்கின்றீர்கள். 'கட்சி'யாக பேசுவது எளிது ஆனால் 'ஆட்சி'யில் செய்வது அரிது என்ற அரசியல் அரிச்சுவடி அறியாதவறல்ல நீங்கள்.
இந்த உரையாடலில் நண்பர் அழகேச பாண்டியன் யாருக்கும் கிடைக்காத, கேம்ப்ரிட்ஜ் ஜர்னலின் இணைப்பை கொடுத்திருக்கிறார். சரி அப்படி அந்த இதழின் கட்டுரையில் என்னதான் இருக்கிறது என்று பார்க்க அதன் பிரதியை வாங்கி படித்ததில் கீழ்க்கண்ட செய்திகள் இடம்பெற்றிருக்கிறது. இந்த இதழ் 1970ல் சென்னை கிருத்துவக் கல்லூரியிலிருந்து தெற்க்காசிய படிப்பினை என்ற இதழில் டங்கன் பாரஸ்டர் வெளியிட்டிருக்கிறார். இது ஒரு ஆய்வுக்கட்டுரை என்பதுடன் இந்த கட்டுரையை வெளியிட்ட பாரஸ்டரைப்பற்றி இப்போது தெரிந்து கொள்வது நமது வாதத்திற்க்கு ஒரு பக்கச்சார்பை ஏற்ப்படுத்திவிடும் என்பதால், அவரைப்பற்றிய விவரம் கடைசியில் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது.
காமராஜர் தனது சொந்த சாதி சார்பு நிலையில் அரசியல் செய்தார் என்பது நண்பரின் வாதம், அந்த வாதத்திற்கு துணையாக பாரஸ்டரின் கட்டுரையை பகிர்கிறார். ஆனால் அந்த கட்டுரையில் " காமராஜர் தன் சாதிக்காரர்களுடன் ஒத்து போகததால் கமுதியில் கல்லடிபட்டார்" என்று பாரஸ்டர் குறிப்பிடுகிறார். மேலும் அந்த இதழின் பக்கம் 48ல் காமராஜர் எப்படி தனது சாதிக்கு எதிராக நிலையெடுத்து காங்கிரஸில் இயங்கினார், ஆங்கிலேயர்கள் ஆட்சிக்கு ஆதரவான நீதிக்கட்சிக்கும், நாடார் ஜன சங்கத்திற்க்கும் எதிராக காமராஜர் எவ்வாறு செயல்பட்டார் என்பதையும் குறிப்பிடுகிறார்.
மேலும் காமராஜரின் ஆரம்ப காலங்களில் எந்த கொள்கை அவரை காங்கிரஸை நோக்கி இழுத்தது என்ற கேள்வி எழுப்பி அதற்கு "காங்கிரஸின் கொள்கையோ, காந்தியமோ அவரை காங்கிரஸை நோக்கி இழுக்க காரணமில்லை...சமத்துவம் மற்றும் ஏழைகளுக்கான முக்கியத்துவமே காமராசரை காங்கிரஸை நோக்கி செலுத்தியது" என்று விடை கண்டு பிடிக்கிறார் பாரஸ்டர்.
பக்கம் 50ல் "காமராஜர் தேசிய அரசியலில் கோலோச்ச கொண்டிருந்த ஆர்வம் வரலாற்றில் எங்குமே காணக்கிடைக்கவில்லை. அவர் அரசியல் சாசன உருவாக்கத்திலோ அல்லது தேசியக் கொள்கை வடிமைப்பிலோ எந்த ஒரு பங்களிப்பும் செய்யவில்லை" என்றவாறு குறிப்பிடுகிறார்.
இந்த குறிப்பை எழுதும்போது பாரஸ்டர் காமராஜரை ஒரு தேர்ந்த தேசிய அரசியல் தலைவராக உருவகப்படுத்தியிருக்க வேண்டும். காமராஜர் எந்த ஒரு நிலையிலும் தலைமைப் பொறுப்பை எதிர்பார்த்து தன் செயல்பாட்டை அமைத்துக் கொண்டதில்லை. அவர் இந்திய தேசிய காங்கிரசின் தலைவரானதுகூட அன்றைய சூழலில் அனைவரையும் அரவணைத்துச் செல்லும் தலைவர் என்ற காரணத்தாலேயே அன்றி அவரிடம் மெத்த படித்த பண்டிதத்தை எதிர்பார்த்து அல்ல. காமராஜர் பொது சனங்களின், கடைசி குடிமகனின் தலைவர். அவரை ஒரு மேல்தட்டு படித்த பண்டிதராக கருதிக்கொண்டு ஏன் நாட்டின் கொள்கை வடிவமைப்பிலும் அரசியல் சாசனம் எழுதுவதிலும் பங்கெடுக்கவில்லை என்று கேள்வி எழுப்புவது விதண்டாவாதம், உள்நோக்கம் கொண்டது.
பக்கம் 55 ல் "I do not mean in any derogatory way to Kamaraj, and it does not imply that he was using his position as Congress Leader illegitimately to further the interests of his own caste" என்றும் குறிப்பிட்டிருக்கிறார் பாரஸ்டர்.
பக்கம் 60: காமராஜர் நாடர்கள் அதிகம் இருக்கும் பகுதியை தேர்ந்தெடுத்து போட்டியிட்டார்.
- காமராஜர் விருதுப்பட்டியில் பிறந்து இயங்கிக்கொண்டிருந்த நிலையில், ஒரு வேட்பாளர் தன்னைச்சுற்றியுள்ள மக்களின் குரலாக இருப்பதற்க்காக விருதுப்பட்டியை தேர்ந்தெடுப்பது எப்படி சாதிய நோக்கோடு பார்க்கப்படும். அவர் விருது நகரில் போட்டியிட்ட காலங்களில் நாடார் சமூகம் நீதிக்கட்சிக்கே ஆதராவாக இருந்தது என்பது நிதர்சனம், அதையும் மீறி அவர் வெற்றிபெற்றது நிச்சயம் அவர் சாதி அடிப்படையில் வெற்றி பெறவில்லை, மாறாக அனைத்து சமூக மக்களின் ஆதரவுடன் வெற்றிபெற்றார் என்றே புரிந்துகொள்ள முடியும்.
கீழ்கண்ட குற்றச்சாட்டுகளையும் பாரஸ்டர் வைக்கிறார்.
- 1937 - சாத்துரில் நாடார்களின் வாக்குகளால் வெற்றிபெற்றார்.
- 1951-52 - சிரிவில்லிப்புத்தூர் தொகுதியில் வெற்றி பெற்றதும் நாடார்கள் ஆதரவுடன்.
- 1967 - பொதுத்தேர்தலில் தோல்வியடைய காரணம் - நாடார்களுக்கிடையே பிளவு, இளம் நாடார் சமூகத்தார் தி மு க வை ஆதரித்தது
- 1969 - இடைத்தேர்தலில் நாகர்கோவில் பகுதியில் வெற்றிபெற்றதுகூட நாடார் சமூகத்தின் ஆதரவில் தான்.(நம்முடைய கேள்வி: ஏன் நாடார் சமூகத்தின் பிளவு இந்த தேர்தலில் அவரை தோற்க்கடிக்கவில்லை?)
காமராஜருக்குப் பின் மேற்ச் சொன்ன தொகுதிகளில் வெற்றி பெற்றவர்கள் நாடார் சமூகத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் இல்லை என்பது உண்மையாய் இருக்கும்போது, காமராஜர் நாடார்களின் தயவில் வெற்றிபெற்றார் என்பது உண்மையில்லை என்று தெளிவாகிறது.
நண்பரின் வழி முறையிலேயே நம்மாலும் பல ஆங்கில எழுத்தாளர்கள் காமராஜர் சாதி அரசியல் செய்யவில்லை என்று எழுதியதை எடுத்துக்காட்ட முடியும். உதாரணமாக,
Robert L. Hardgrave, University of California, Berkeley. Center for South and Southeast Asia Studies அவர் தனது புத்தகத்தில்(The Nadars of Tamilnad: The Political Culture of a Community in Change) பக்கம் 265ல் காங்கிரஸ் கட்சியின் தலைமப்பொறுப்பிற்க்கு காமராஜர் வந்தது காங்கிரஸ் பேரியக்கத்தின் மீது கொண்டிருந்த பற்றின் காரணமாகவும், தலைவர் சத்திய மூர்த்தியின் நம்பிக்கையின் பேரிலேயே அன்றி, நாடார் சமூகத்தின் ஆதரவினால் அன்று. பல சந்தர்ப்பங்களில் நாடார் சமூகம் காமராஜருக்கு எதிராகவும், நீதிக்கட்சிக்கு ஆதரவாகவும் செயல்பட்டதற்க்கு ஆதாரங்களை அடுக்கிறார்.
மேற்க்குறிப்பிட்ட செய்திகளின் மூலம் காமராஜர் பற்றிய டங்கன் பாரஸ்டரின் கருத்துக்களும், அதனுடன் பல்வேறு சமயங்களில் அவரே முரண்படுவதும் படிப்பவர்களுக்கு புரியும் என்றே நம்புகிறேன்.
முதலில் நாம் சொன்னது போல டங்கன் பாரஸ்டரைப்பற்றிய குறிப்பு:
1962 வாக்கில் இந்தியாவில் கிருத்துவ மதபோதத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டு சென்னை கிருத்துவக்கல்லூரியில் அரசியல் பற்றி வகுப்பெடுக்கும் பேராசிரியராக ஸ்காட்லாந்து மிசனிரியின் பிரதிநிதியாய் பணியை தொடங்குகிறார். இவரது படைப்புகள் மற்றும் செயல்பாடுகள் அனைத்தும் கிருத்துவ மதத்தை பரப்புவதை அடிப்படையாகக் கொண்டது. கிருத்துவ மத போதகம் குறித்து அவரின் கட்டுரைகள் மற்றும் கருத்துக்களின் தொகுதி(Forrester on Christian ethics and practical theology : collected writings on Christianity, India, and the social order) என்ற புத்தகமாக பதிப்பிக்கப்பட்டுள்ளது. அதை படித்தீர்களானால் பாரஸ்டரின் உண்மை முகத்தை புரிந்து கொள்ளலாம்.
இந்து சாதிகளுக்குள் உள்ள பிளவைப் பயன்படுத்தி ஒடுக்கப்படும் சாதியை அரவணைத்து அவர்களை கிருத்துவர்களாக மற்றும் பணியைத்தான் கிருத்துவ மிசனரிகள் கடந்த பல நூற்றாண்டுகளாக செய்து வந்தன.
சமூகங்களுக்கிடைய கருத்து வேறுபாடுகளும் மோதல் போக்கும் இருந்தாலும், பசும்பொன் முத்துராமலிங்கத்தேவர் ஒரு சமயத்தில் காமராஜ நாடார் பக்கமே நின்றார். இந்த சமூக இனக்கம் கிருத்துவ மிசனரிகளின் நோக்கத்திற்க்கு தடையாக இருந்த நிலையில், நாடார் சமூகத்திலிருந்து உருவெடுத்த மக்கள் தலைவரை அவரின் திறமைகள் மற்றும் சாதனைகளை குறைத்து மதிப்பிட்டு கருத்து வெளியிட்டது, எந்த உள்நோக்கமும் இல்லாதது என நம்புமளவிற்க்கு நாம் இன்னும் பாவிகளாய் இருக்கவில்லை.
ஒடுக்கப்பட்ட சமூகங்கள் சமுதாயத்தில் மதிப்பை தேடுவது இயல்பு. அதற்கு அவர்கள் தங்கள் சமூகத்திற்குள் அடையாளங்களைத் தேடுவதும் கொண்டாடுவதும் இயல்பு. அதானாலேயே காமராஜர் தன் சாதிக்காரர்களுக்காக அரசியல் செய்தார் என்பது தவறு. விரும்பினாலும் விரும்பாவிட்டாலும் இன்று சாதிகள் மனிதர்களின் அடையாளமாயிருக்கும்போது ஒவ்வொருவரும் தன்னை மற்றவர் மதிக்கும் நிலைக்கு மாற தன் சாதி புகழ்பாட ஆரம்பித்திருக்கும் இன்றைய காலகட்டத்தில், ஒரு சமூகம் காமராஜரை கொண்டாடுவதை காமராஜரின் தவறாக சித்தரிப்பது அழகல்ல. இதுபோன்ற குற்றச்சாட்டை எந்த ஒரு தலைவர் மீதும் சுமத்திவிட முடியும். ஆனால் உண்மையென்பது அவையெல்லாவற்றையும் தாண்டி நிற்கிறது.
